پناهندگی کانادا
کشور کانادا از جمله کشورهای محبوب در زمینه مهاجرت بوده که همه ساله افراد بسیاری در تلاش هستند تا واجد شرایط اقامت دائم این کشور شوند. در همین راستا، سوالات بسیاری در مورد برنامه های مهاجرتی، راههای مهاجرت، شرایط مهاجرت و … وجود دارند. یکی از راههای اصلی برای مهاجرت به کشور کانادا، مهاجرت از طریق پناهندگی میباشد. برای آگاهی از شرایط پناهندگی در کانادا با ما در شرکت مهاجرتی پالینا تا پایان این مقاله همراه باشید.
به صورت کلی باید عنوان کرد که کشور کانادا در حالتی یک متقاضی را به عنوان پناهنده قبول میکند که دلایل محکمهپسندی برای قاضی در دادگاه کانادا نظیر ترس از شکنجه، آزار به موجب اعتقادات مذهبی، ملیتی، سیاسی و … در صورت بازگشت به کشورش، ارائه دهد. چنانچه دلایل متقاضی مورد قبول قاضی در دادگاه کانادا واقع نشود، فرد به کشورش بازگردانده میشود.
برنامه پناهندگی افراد پناهجو به کشور کانادا
راههای پذیرش افراد متقاضی برای پناهندگی به کشور کانادا از طریق کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان(United Nations High Commissioner for Refugees) یا به اختصار UNHCR و دیگر سازمانهای و گروههای حامی خصوصی بوده که اداره مهاجرت و شهروندی کشور کانادا، پناهجوهای واجد شرایط را گزینش میکند.
کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان(UNHCR):
وظیفه UNHCR یافتن و پشتیبانی از افراد پناهجو در سرتاسر دنیا میباشد. ممکن است برخی از پناهجویان به طور خاص کشور کانادا را به عنوان هدف اسکان خود انتخاب نمایند که در این شرایط، UNHCR در بهترین موقعیت، این افراد را شناسایی کرده و مورد حمایت قرار میدهد.
سایر سازمانهای ارجاع دهنده:
UNHCR و دیگر سازمانهایی که در زمینه شناسایی افراد پناهجو در سرتاسر دنیا فعالیت دارند، در جلساتی با رئیس اداره مهاجرت و شهروندی کانادا، افراد مدنظر را به ایشان ارجاع میدهند.
گروههای حمایتگر خصوصی:
این گروهها، وظیفه پشتیبانی و تامین شرایط اسکان افراد پناهجو را بر عهده دارند. افراد پناهجویی که مشمول کمکهای این گروهها می باشد باید دارای سن حداقلی 18 سال باشند. این گروهها در بازه زمانی یکساله از تاریخ ورود و یا تا زمانی که فرد موفق به کسب درآمد مالی گردد، در زمینه های اسکان، پوشاک و غذا یاری رسانی می نمایند. در شرایطی ویژه این حمایتها تا 36 ماه نیز قابلیت تمدید دارند. این موضوع که آیا فرد متقاضی واجد شرایط استفاده از حمایتهای گروههای خصوصی را دارد یا خیر، بر عهده سفارتخانه های کشور کانادا در کشورهای مبدا می باشد که با بررسی درخواستها، نظریه صادر میکنند.
افراد واجد شرایط پناهندگی کانادا
متقاضیان دسته کنوانسیون پناهندگی بیرون از کانادا:
- متقاضیانی که پناهجوی کنوانسیون میباشند به این معنی که در بیرون از کشور خود بوده و به علت ترس از آزار و اذیت و شکنجه به موجب نژاد و اعتقادات دینی و یا سیاسی نمیتواند به میهن خود بازگردد.
- افرادی که از کانادا بیرون هستند.
- افراد متقاضی اقامت در کانادا.
- افرادی که به غیر از عدم توانایی بازگشت به کشور خود، قادر به تبعیت نمودن از امورات کشور مقصد نیز نیستند.
- افرادی که به جز کانادا، پیشنهاد دیگری برای اسکان ندارند.
- افرادی که به صورت ویژه و یا از سوی دولت تحت حمایت مالی قرار داشته و قادر به تامین منابع مالی مورد نیاز خود و خانواده خویش هستند.
متقاضیان دسته کنوانسیون پناهندگی بیرون از کانادا:
متقاضیانی که به عنوان شهروند یا مقیم در خارج از کشور خویش هستند و به صورت پیوسته و جدی تحت تاثیر ستیز داخلی و یا جنگ مسلحانه و دیگر موردهای نقض حقوق بشر میباشند. این افراد عموما نمیتوانند راهکار مطلوبی را در بازه زمانی مشخصی بیابند. همچنین افرادی که به صورت ویژه قادر به حمایت مالی از خود و خانواده خویش میباشند.
متقاضیان دسته کشورهای Source:
- افرادی که مقیم یکی از کشورهای تعریف شده به عنوان Source هستند.
- افرادی که در میهن خویش شهروند یا مقیم دائمی هستند.
- متقاضیانی که به صورت پیوسته و جدی تحت تاثیر ستیز داخلی و یا جنگ مسلحانه و دیگر موردهای نقض حقوق بشر میباشند.
- عدم داشتن آزادی بیان.
- افراد بازداشت شده بر اثر تفاوت مذهبی یا شرکت در فعالیتهای تجاری.
- افراد تحت تاثیر آزار و اذیت و شکنجه به دلیل نژاد، دین، سیاست و دیگر موارد اینچنینی.
- افرادی که عموما نمیتوانند راهکار مطلوبی را در بازه زمانی مشخصی بیابند.
- افرادی که به صورت ویژه و یا از سوی دولت تحت حمایت مالی قرار داشته و قادر به تامین منابع مالی مورد نیاز خود و خانواده خویش هستند.
برنامه پناهندگی افراد پناهجو در درون کشور کانادا:
کشور کانادا به افرادی که ترس از بازگشت به کشور خود را دارند، پناهندگی میدهد. این درخواست برای پناهندگی ممکن است در ورود به کانادا و یا در مرکز اداره مهاجرت کانادا(CIC) و یا در کشور کانادا انجام شود. در صورتی که افسر اداره مهاجرت کانادا فردی را واجد شرایط مهاجرت اعلام نماید، این موضوع به هیئت ناهندگان و امور مهاجرتی(IRB) ارجاع میگردد تا بنا به تشخیص و اعلام این هیئت، متقاضی در دسته پناهجویان کنوانسیون یا دسته نیازمندان حمایتی در درون کشور کانادا قرار بگیرند. یک متقاضی قرار گرفته در دسته کنوانسیون، فردی است که در خارج از میهن خود بوده و از بیم آزار و شکنجه به موجب نژاد، دین و یا اعتقادات سیاسی، نمیتواند به کشور خود بازگردد.
از منظر کشور کانادا، فردی که در صورت بازگرداندن به کشور خود و یا کشوری که در آن مقیم است، احتمال شکنجه و خطر جانی داشته باشد، شخص نیازمند حفاظت تعریف میگردد. از سوی دیگر شخص حفاظت شده نیز قادر است در دسته کنوانسیون و یا پناهنده نیازمند قرار بگیرد.
در صورتی که فرد دارای یکی از شرایط ذیل باشد، واجد شرایط ارجاع به IRB نمیشود:
- در صورتی که فرد به وسیله کشوری دیگر به عنوان پناهنده کنوانسیون شناخته شود.
- در حالتی که فرد پیش از این به عنوان شخص حفاظت شده شناخته شده است.
- در شرایطی که فرد به جز کشوری که در آن مقیم است، مستقیم و یا غیرمستقیم وارد کانادا شده، در صورتی که کشور وی به عنوان یکی از کشورهای برگزیده حفاظت از پناهنده و امور مهاجرتی باشد.
- درصورتی که فرد از نظر امنیتی، حقوق بشری، خشونت و جرم و جنایت قابل پذیرش نباشند.
- در حالتی که یک مرتبه پرونده فرد متقاضی توسط IRB رد شده باشد.
- در شرایطی که فرد یک مرتبه از داخل کانادا متقاضی پناهندگی بوده ولی واجد شرایط IRB نبوده است.
- اشخاصی که پرونده قبلی خود را رها کرده و یا از پناهندگی قبلی خویش انصراف داده باشند.
پروسه تصمیم گیری برای پناهندگی در کشور کانادا
هیئت پناهندگی و امور مهاجرت
در ابتدا درخواست تمامی متقاضیان بررسی گردیده و در صورت واجدشرایط بودن به IRB ارسال میگردند. کمیته Refugee Protection Division از طریق IRB درخواستها را تحت دادرسی قرار داده و گفتهها را میشنود. این کمیته متشکل از متخصصین قانونهای پناهندگی بوده و تسلط خوبی بر رخدادها و وضعیت دیگر کشورها دارند.
دادرسی
هیئت دیگری به نام RPD، وظیفه تشخیص واجد شرایط بودن شخص متقاضی را به عنوان یک فرد حفاظت شده از طریق دادرسی بر عهده دارد. عموما فردی نیز به عنوان ناظر از سوی The United Nations High Commissioners for Refugees نظارهگر پروسه میباشد. کشور کانادا حتی به متقاضیانی که پرونده آنها هنوز در دست پیگیری است، اسکان و حفاظت میدهد. در نهایت هیئت RPD تمامی استعلامها را جهت مطمئن شدن از وجود همه اطلاعات برای تصمیم گیری نهایی را میگیرد.
همه متقاضیان پناهندگی در کشور کانادا، دارای حق برخورداری از یک مشاور می باشد. به طور کلی متقاضیان میتوانند فردی را به عوض خود به دادگاه بفرستند که این فرد ممکن است وکیل، دوست، خویشاوند و … باشد. چنانچه IRB درخواستی را واجد شرایط نداند، دلایل رد پرونده را به همراه اعلام نهایی تصمیم گیری برای فرد مدعی ارسال می نماید. در این اعلان، مستنداتی مبنی بر عدم موفقیت در گرفتن پناهندگی و اعلام خروج هم وجود دارد. چنانچه درخواست پناهندگی متقاضی رد شود، 30 روز وقت دارد که کشور کانادا ترک کند و همچنین 15 روز برای تسلیم پرونده خود به دادگاه فدرال مهلت دارد.
از آنجایی کشور کانادا مدعی حفظ افرادی است که در صورت اخراج از کشور، احتمال خطر جانی و شکنجه را دارند، لذا اشخاصی که پرونده تقاضای پناهندگی آنها رد شده است می توانند با مراجعه به اداره مهاجرت و شهروندی کشور کانادا، درخواست PRRA بدهند. افسر PRRA ریسکهای اخراج فرد را سنجیده و در صورت واجد شرایط بودن وی، حکم اخراج به حالت تعلیق در میآید. البته چنانچه فرصت 15 روزه رد شود و CIC تقاضای شخص را دریافت نکرده باشد و یا تقاضانامه رد شود و همچنین فرد از ماندن منصرف گردد، حکم اخراج عملی خواهد شد. توصیه می شود متقاضیان PRRA حتما به همراه درخواست خود، نامهای متشکل از عدم توانایی خود برای بیرون رفتن از کانادا را توضیح دهند.
عموما افسر PRRA شرایط درخواست کننده را بر اساس مفاد کنوانسیون ژنو بررسی میکند و مواردی نظیر خطر آزار و اذیت، شکنجه و ریسک جانی و … را در نظر میگیرد. با این حال به صورت عمومی افرادی هستند که قادر به درخواست دادن PRRA نمی باشند؛ مثلا افرادی که جرمی را انجام دادند و یا واجد شرایط IRB نباشند، همچنین کسی که در کمتر از 6 ماه خارج شدن از کانادا، مجددا در حال برگشت باشد و یا متقاضیانی که پیشتر به عنوان فرد حفاظت شده شناخته شده است و در نهایت پناهندهای که امکان بازگشت به کشور خود را داشته باشد.
سوالات متداول و پاسخ به آنها
UNHCR وظیفه راهبری و هماهنگی جریان حقوقی بینالمللی را در راستای حفاظت از پناهجویان و رفع مشکلات ایشان در سرتاسر جهان بر عهده داشته که مقصد ابتدایی آن، حفظ حقوق و سلامتی پناهجویان میباشد. شناسایی افراد پناهجو با هدف اسکان در کشور کانادا، قسمتی از امور مربوط به UNHCR به حساب میآید. با هدف واجد شرایط بودن، پناهجویان نباید راهکار طولانیمدت دیگری برای جایگزینی در فرایند اخذ پناهندگی کانادا تضمینی داشته باشند. از سوی دیگر شایان ذکر است که پناهجویان تحت معاینههای پزشکی و کنترل امنیتی قرار خواهند گرفت.
پناهندگان مشمول این کمکها، عموما کسانی هستند که اسکان ابتدایی آنها در کشور کانادا توسط دولت مرکزی کانادا و یا استان کبک صورت گرفته و زیرمجموعه دسته پناهندگان کنوانسیون برونمرزی و عضو کشورهای سورس هستند. آنها غالبا به اجبار از کشور خود فرار کرده چرا که مشکلات غیر قابل تصوری پیش روی آنها قرار داشته و سالیان طولانی در چادرهای پناهندگی به اجبار زندگی میکردند. خیلی از این پناهندگان، قربانیهای شکنجه و ضربات روانی بوده و بیشتر جمعیت را بانوان و کودکانی در معرض خطر تشکیل میدهند.
RAP یا برنامه کمکرسانی اسکان توسط دولت، به دنبال تامین مایحتاج ضروری و مالی پناهجویان میباشد. این کمکها در برگیرنده مواردی نظیر استقبال در فرودگاه، اسکان موقت و کمک در پیدا کردن اسکان دائم، موارد ثبتنامی استانی و سرویسهای غیرمالی نظیر تماس، حملونقل، تحصیل، اطلاعرسانیها، قوانین کانادا، رسمها، آب و هوا و مسائل مالی مانند بودجهبندی، حساب بانکی و کارت اعتباری است.
پشتیبانیهایی از سوی RAP در راستای اشتغال و درآمدزایی پناهجو صورت میگیرد که البته شامل کسانی میشود که توسط برنامه اسکان دولتی واجد شرایط لازم بوده و منبع مالی موردنیاز خود را ندارند. در این برنامه، کمکی اولیه به فرد یا افراد صورت میگیرد و سپس به صورت ماهانه پرداخت میگردد.
برای آن دسته از پناهجویانی که از کمک دولتی بهره میبرند، خدمات RAP تفاوتی در میان استانها ندارند. در عین حال، کمک مالی ماهانهای که زیر مجموعه RAP و از طریق استان واریز میشود، در استانهای مختلف، متفاوت است. مثلا فردی در اونتاریو برای مخارج نیازهای اصلی خود نظیر اسکان، حمل و نقل و غذا، 580 دلار به صورت ماهانه دریافت میکند.
میزان برطرف نمودن نیازهای ابتدایی که یک مرتبه انجام میشود دربرگیرنده مواردی نظیر نیازمندیهای اولیه خانگی، اثاثیه خانه نظیر تخت خواب، میز و صندلی، ملحفه، پوشش ساده پنجره و محلول های خانگی عمومی مانند وسیله های آشپزخانه، دیگ، تابه و جارو و … میباشد.
چنانچه شخص پدر و مادر و یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را به کشور کانادا دعوت نماید، بایستی علاوه بر ارائه اظهارنامههای بانکی، نامه اشتغال خود مبنی بر حقوق و تاریخ استخدام، مدرکهایی مبتنی بر حمایت مالی وی از افراد دعوت شده در حین اقامت آنها و مدارکی که نشاندهنده حداقل در آمد فرد در کانادا است. علاوه بر این، بر اساس نظر افسر پرونده ویزا، ممکن است مدارکی تکمیلی در کنار مدارک فوق مورد نیاز باشد نظیر اعلام هدف از سفر به کشور کانادا، وجود ثبات در اقتصاد و سیاست کشوری مبدا، وجود رابطه خوب میان متقاضی و کشور مبدا و دلایل قوی مبتنی بر بازگشت به مبدا. فرزند یا نوه فرد متقاضی برای ویزا بایستی جهت سنجش دستکم درآمد مالی، از جدول حداقل درآمد(LICO)، استفاده نماید.